آدم به دلش چطوری حالی کنه که اشتباه شد.

وقتی از بعضی راه ها بر می‌گردی, و ادامه نمی‌دی, می‌دونی که کار درستی کردی, می‌دونی جلوی ضرر رو  هر وقت بگیری .. این هست دقیقن, همه اینا رو می‌دونی, کاملن از نظر منطقی و عقلی آگاه هستی که بهترین کار رو کردی, بهترین راه رو پیش گرفتی, بهترین فکر, می‌دونی که اگه قرار بود بمونی توی اون زندگی, آینده‌ی نداشتی, جز یک زندگی با اعصابی داغون و درگیری‌های زیاد هم برای خودت هم برای طرف مقابل تمام اینا رو روزی صد بار مرور می‌کنی و به خودت می‌گی کار درستی کردی, گاهی وقتا پایان دادن و تموم کردن یه رابطه بهترین کاری که می‌تونی در حق خودت بکنی.. اما آیا احساسات و دل آدم هم این رو قبول می‌کنه, من به شما می‌گم نه... اینجا جنگ بین عقل و دل.. دقیقن یک جنگ خیلی طولانی و آتش بس به این راحتی‌ها نداره, به این زودی‌ها.. باید با دل‌ت و خودت حوصله کنی, آنقدر حوصله کنی که بالاخره دلت هم بپذیره که آره کار درستی رو کردی و باید به زندگی ادامه بده باید که قبول کنه Better lose the saddle than the horse.